Doodsoorzaken van individuen die gevaccineerd zijn met mRNA-vaccins worden het best vastgesteld met obducties. De toepassing op grote schaal is vrijwel onmogelijk en daarom kunnen obducties deugdelijke gerandomiseerde onderzoeken (RCT’s) niet vervangen. Tijdens de pandemie hebben bedrijven, overheden en politici er echter voor gezorgd dat mRNA-vaccins zonder goede RCT’s toch op de markt konden komen. Dat kritieke punt mogen we in de parlementaire enquête over de corona-aanpak niet laten ondersneeuwen.
mRNA-vaccins zijn op de markt gebracht na een zeer snelle en onvolledige beoordeling door de registratieautoriteiten EMA en FDA. Er is niet genoeg tijd geweest om hun effecten en bijwerkingen op harde klinische eindpunten van ziekte en overlijden, dus van morbiditeit en mortaliteit, te onderzoeken en te analyseren.
Uit casuïstische mededelingen, meldingen gedaan bij bijwerkingencentra en observationeel onderzoek (cohortstudies) waren er al grote zorgen over de cardiale bijwerkingen van de mRNA-vaccins. De enige manier om doodsoorzaken van individuen vast te stellen, is met een obductie.
Nieuw onderzoek
In een bijzonder uitgebreid en systematisch onderzoek zijn recent alle gepubliceerde obductierapporten opgenomen met betrekking tot COVID-19-vaccinatie-geïnduceerde myocarditis tot en met 3 juli 2023. De auteurs verantwoorden zich met de exacte details van hun zoekstrategie. Deze strategie is zeer strikt en resulteerde uiteindelijk in slechts 28 obducties.
In een poging om vast te stellen of de bevindingen causaal gerelateerd zijn, werden de klinische dossiers en autopsiebevindingen geanalyseerd volgens criteria die Sir Bradford Hill ontwikkelde voor het aangeven van causaliteit in observationele studies. De auteurs concluderen dat er een grote kans is op een oorzakelijk verband tussen COVID-19-vaccins en overlijden door myocarditis.
Bradford Hill was een Britse statisticus die zich bezighield met de vraag of er een oorzakelijk verband was tussen roken en longkanker. Met de bekende gerandomiseerde onderzoeken was dat vanwege ethische bezwaren niet mogelijk. Hill ontwikkelde 9 criteria om via observationeel onderzoek causale relaties aannemelijk te maken, zoals specificiteit, een farmacologisch of pathofysiologisch werkingsmechanisme, consistentie en sterkte van het bewijs.
Beoordeling
Deze studie is een duidelijke demonstratie van hoe we klinische bevindingen kunnen combineren met obductiebevindingen en tot conclusies kunnen komen. Het gebruik van de criteria van Bradford Hill is interessant en zeker gerechtvaardigd, maar ik had graag een tabel gezien waarin de auteurs voor elk geval het aantal positieve elementen van Hill’s criteria hadden aangegeven.
In de epidemiologie zijn causale gevolgtrekkingen moeilijk te maken. De enige juiste manier om dit te bewijzen voor populaties zijn goed opgezette en uitgevoerde gerandomiseerde onderzoeken. In de pandemie en in het belang van de patiënt hadden deze RCT’s moeten worden uitgevoerd voordat de mRNA-vaccins op de markt werden gebracht. De eindpunten zouden harde klinische eindpunten van morbiditeit en mortaliteit moeten omvatten – dat wil zeggen ernstige ziekte en overlijden.
De registratieautoriteiten hadden de vaccinfabrikanten moeten dwingen om deze studies te doen. Dat hebben ze niet gedaan. Ze hadden ook een tijdelijke vergunning voor het in de handel brengen kunnen geven met de verplichting dat deze toestemming zal worden ingetrokken wanneer de resultaten van deze onderzoeken negatief waren of niet werden uitgevoerd. Nu worden we geconfronteerd met een situatie waarin ten gevolge van slechte vaccinonderzoeken gezonde jonge mensen zijn overleden, terwijl dit vermeden had kunnen worden.
Ander onderzoek
Sommige wetenschappers voerden analyses uit op de beschikbare gegevens van de gerandomiseerde onderzoeken van de vaccinfabrikanten die werden gepubliceerd om een handelsvergunning te krijgen. De Deense hoogleraar microbiologie Christine Stabell Benn concludeerde dat de mRNA-vaccins geassocieerd waren met meer sterfte dan de vectorvaccins van AstraZeneca en Johnson&Johnson. De Amerikaanse onderzoeker Fraiman en zijn collega’s concludeerden dat mRNA-vaccins significant meer en ernstigere bijwerkingen hadden – en dat de balans tussen werkzaamheid en bijwerkingen veel negatiever is – dan de industrie beweert.
Omdat de autoriteiten deze studies negeerden, verminderde het vertrouwen van het publiek in de farmaceutische industrie en de registratieauoriteiten. Dit is in niemands belang.
Politici zouden het hele proces moeten evalueren en met robuuste aanbevelingen moeten komen om te voorkomen dat dit opnieuw gebeurt. Ik zie in dit verband uit naar de parlementaire enquête over de corona-aanpak. Ondertussen is er ook behoefte aan discussie over het proces, aangezien onafhankelijke wetenschappers voortdurend vragen hebben gesteld en niet werden gehoord en geen antwoord kregen. Het lijkt er echter steeds meer op dat deze onafhankelijke onderzoekers consequent het gelijk aan hun kant hadden.
Gaat het dan alleen om wetenschap of alleen om economie, geld verdienen en aandeelhouders tevreden stellen? Met andere woorden: om de agenda van de neoliberalen uit te voeren?
Voor meer informatie over de rol van autopsies in het bepalen van de vaccinatieschade, en de gemiste kans om met zorgvuldig uitgevoerde RCT’s vaccinatieschade verwijzen we graag naar het artikel dat Zachary Stieber op 18 januari 2024 publiceerde in de Epoch Times.
