De gerenommeerde Australische onderzoeksjournalist Maryanne Demasi schreef recent over de rechtszaak die in de Amerikaanse staat Texas is aangespannen tegen Pfizer, de producent van de mRNA-vaccins. Hieronder citeer ik uit dat artikel. Ik geef ook mijn eigen standpunten weer.
Demasi en anderen hadden al meerdere kanttekeningen gemaakt bij de claims van Pfizer over de werkzaamheid van hun coronavaccin. Zo gaf Pfizer in november 2020 in een persbericht aan dat hun vaccin 95% effectief was tegen Covid-19. Dit gegeven werd veel geciteerd door politici, academici en de media.
Zelf schreef ik over de ‘kritische opstelling’ van topjournalist Jeroen Wollaars in Nieuwsuur. Directeur Pfizer Nederland vertelde hetzelfde verhaal over die 95% tegen Wollaars. Beide straalden ongeloof uit. Zoveel bescherming? Hoe is dit toch in godsnaam mogelijk?
Relatief of absoluut
Het werd al snel duidelijk dat deze 95% betrekking had op de relatieve risicovermindering en niet op de absolute, die circa 0,84% bedroeg. Dit laatste getal werd niet gecommuniceerd.
Ik schreef op deze website ook over het verschil tussen relatieve en absolute risicovermindering, wat Pfizer en Wollaars achterwege lieten, maar waar het in de epidemiologie wel om gaat. Ik schreef dat een absolute risicovermindering van 0,84% inhoudt dat men ruim 100 mensen moet vaccineren om één ziektegeval te voorkomen. Het ging hierbij over het voorkomen van een infectieziekte, niet over het voorkomen van overlijden of ernstige ziekte. Marketingmensen en reclamemakers bedienen zich van de relatieve vermindering, wetenschappers gebruiken de absolute.
De manier waarop deze 95% risicovermindering werd gecommuniceerd heeft ongetwijfeld bijgedragen aan de door het publiek gepercipieerde voordelen van het vaccin en aan de bereidheid zich te laten vaccineren, aldus Demasi.
Afname beschermende werking
Demasi schreef ook over de manier waarop Pfizer de gegevens over de afnemende bescherming van hun vaccin communiceerde. Pfizer wist al vroeg in de vaccinatiecampagne dat deze bescherming afnam, maar hield dat maandenlang verborgen voor het publiek. In plaats daarvan benadrukte Pfizer dat men het vaccin moest blijven nemen.
Demasi vervolgt dat deze misleidingen nu in een juridisch proces tegen Pfizer worden ingebracht door de procureur-generaal van Texas, Ken Paxton. Hij zegt dat het bedrijf met opzet de werkzaamheid onjuist weergaf en mensen censureerde die in het publieke debat de waarheid omtrent de werkzaamheid van het vaccin verspreidden.
In een verklaring schreef Paxton: ‘Wij streven naar gerechtigheid voor de mensen van Texas, van wie velen door tirannieke vaccinatieverplichtingen gedwongen werden slechte producten tot zich te nemen die verkocht werden met leugens. De feiten zijn duidelijk, Pfizer vertelde niet de waarheid over zijn Covid-19 vaccins’.
Paxton wil een boete van 10 miljoen dollar voor Pfizer vanwege het overtreden van een Texaanse wet die consumenten moet beschermen tegen frauduleuze marketingpraktijken. Hij wil ook een rechterlijk bevel dat Pfizer verbiedt om zich publiekelijk uit te spreken over de werkzaamheid van de vaccins. Volgens de aanklacht verrijkte Pfizer zich op een strafbare wijze. Pfizer deed dat door te liegen over:
#1 De duur van de bescherming. Na de goedkeuring van het vaccin door de FDA was niet bekend hoe lang de bescherming zou duren na de twee onderzochte maanden. Desondanks verspreidde Pfizer de onjuiste indruk dat hun vaccin langdurig bescherming zou bieden. Dat ging zelfs zover dat Pfizer belangrijke informatie over de afnemende werkzaamheid achterhield voor het publiek.
#2 Transmissie. De FDA had Pfizer gewaarschuwd dat het additionele gegevens moest overleggen over de werkzaamheid van hun vaccin om de overdracht van het virus tussen mensen tegen te houden. Maar in plaats daarvan ging Pfizer over tot een campagne waarin men de angst bij het publiek nog eens extra versterkte door te stellen dat vaccinatie nodig was om hun geliefden te beschermen.
#3 Bescherming tegen varianten. Pfizer maakte onjuiste en niet-onderbouwde claims over de bescherming van hun vaccin tegen virusvarianten en met name de delta-variant. In werkelijkheid wekte het vaccin slecht tegen de delta-variant – en Pfizer’s eigen gegevens bevestigden dit. Desondanks was de boodschap van Pfizer naar het publiek dat hun vaccin zeer, zeer, zeer effectief was tegen de delta-variant.
De aanklacht gaat verder in op de actie van Pfizer om mensen te intimideren en het stilzwijgen op te leggen omdat zij feitelijke informatie over de vaccins verspreiden. Hiermee kon Pfizer hun bedrieglijke campagne effectief verlengen. ‘Toen duidelijk werd dat hun vaccin een mislukking was, richtte Pfizer alle aandacht op het monddood maken van diegenen die de waarheid vertelden’, stelt Paxton. Daarbij ging het met name om journalist Alex Berenson.
Behalve het afdwingen bij sociale mediaplatforms om waarheidsgetrouwe informatie te censureren, wordt Pfizer in de aanklacht ook beschuldigd van het intimideren van vaccinsceptici. Albert Bourla, CEO van Pfizer, noemde deze mensen ‘criminelen die letterlijk miljoenen mensen het leven hebben gekost’.
Samengevat
Pfizer heeft het Amerikaanse publiek op meerdere manieren willens en wetens misleid. Pfizer deed dit door het geven van een verkeerde voorstelling van zaken, het achterhouden van feitelijke informatie en het nemen van stappen om personen te censureren die waarheidsgetrouwe informatie verspreidden en daarmee ingingen tegen het streven van Pfizer om de verkoop en consumptie van zijn vaccin te verhogen.
Velen hebben deze stap van Paxton verwelkomd. Ze hopen dat het politieke gevolgen zal hebben en dat het andere staten zal aanmoedigen om soortgelijke rechtszaken aan te spannen.
Tot zover het artikel van Maryanne Demasi.. Het laat aan duidelijkheid niets te wensen over.
Besluit
We zullen zien hoe de Amerikaanse rechters deze aanklacht gaan beoordelen. Van Pfizer is bekend dat het jarenlang in de top 3 van bedrijven in de VS stond die de hoogste financiële boetes kregen vanwege bedrog en fraude op het gebied van medicijnen. Ik vermoed dat Pfizer tot in de eeuwigheid de absolute nummer 1 zal worden.
Wellicht kan de publieke omroep aandacht aan dit proces besteden om hiermee de door hen aangerichte schade aan de wetenschap, de journalistiek en de rechtspraak enigszins te herstellen. Voor Jeroen Wollaars is het nog niet te laat om een aanvullende cursus journalistieke ondervragingstechnieken met inhoud te volgen, bij voorkeur in de VS. Ook zou hij dan verslag kunnen doen van dit proces.
Ten slotte zou het wenselijk zijn als er bij het proces een delegatie van de Nederlandse rechterlijke macht bij aanwezig zou zijn, om te leren en vooral niet te vergeten welke schade de Nederlandse rechterlijke macht heeft aangericht aan de wetenschap, de democratie en de rechtspraak.
