Landverraad is uitverkocht. Een paar dagen geleden vond het allerlaatste exemplaar zijn weg naar een geïnteresseerde lezer. De onverwacht grote interesse in onze boodschap vervult ons met trots, maar vooral met hoop. Als er zoveel mensen zich willen verdiepen in wat er tijdens de pandemie is gebeurd, kunnen we misschien voorkomen dat de ellende van de afgelopen jaren zich zal herhalen. En dat is precies de reden waarom we Landverraad schreven.
Hoe kon een vrije samenleving van weldenkende mensen ontaarden in een priktatuur, die zijn burgers verplichtte om zich te laten injecteren met een nauwelijks onderzocht farmacologisch preparaat? Van een kabinet, politici, hoge ambtenaren, burgemeesters, rechters en registratieautoriteiten die waken over de veiligheid van geneesmiddelen verwacht je dat ze, zeker tijdens een crisis als de coronapandemie, de belangen van hun land vooropstellen. Na de komst van SARS-CoV-2 deden ze echter het tegenovergestelde. Ze vernietigden met hun lockdowns de economie en de geestelijke gezondheid van jongeren. Ze ontketenden met hun massavaccinaties een farmacologische ramp. Ze namen een loopje met de rechtsstaat. Ze zetten de veiligheidsdiensten in tegen het kritische deel van bevolking.
De bestuurders van Nederland dienden andere belangen dan die van Nederland en brachten daarmee Nederland en zijn inwoners in gevaar. De term die juristen daarvoor hanteren is ‘landverraad’. En dus kozen epidemioloog en oud-huisarts Dick Bijl en ondergetekende (freelance wetenschapsjournalist en stukjesschrijver) Landverraad als titel voor ons boek, waarin we met ontsteltenis, verdriet en woede terugblikten op drie jaar coronaellende.
Softenon
De coronapandemie kwam niet uit de lucht vallen, beargumenteerden we in Landverraad. Het was een logische stap van een proces dat al begon in de jaren zestig, toen het door het Duitse farmaconcern Grünenthal geproduceerde medicijn thalidomide (Softenon) van de markt ging. Thalidomide verminderde misselijkheid tijdens de zwangerschap, maar bleek geboorteafwijkingen te veroorzaken. Wereldwijd kwamen minstens tienduizend kinderen met verkorte ledematen of zonder ledematen op de wereld. Andere slachtoffers waren blind, doof of hadden hartafwijkingen of hersenschade.
Aan Amerika maakte thalidomide geen slachtoffers. Dat was te danken aan de farmacoloog Frances Oldham Kelsey. Kelsey werkte bij de FDA en beoordeelde de dossiers die farmacologische bedrijven indienden om hun medicijnen op de Amerikaanse markt te mogen brengen. Kelsey vertrouwde Grünenthals dossiers niet en blokkeerde eigenhandig, ondanks druk van de industrie, de goedkeuring van thalidomide. Een jaar voordat hij om het leven kwam, gaf president John Kennedy Kelsey voor haar standvastigheid een onderscheiding.
De Verenigde Staten en andere landen leerden van de affaire. Er kwamen instituties die de bevolking tegen de farmaceutische industrie moesten beschermen. Er kwamen registratieautoriteiten en onafhankelijke organisaties die zelf informatie verzamelden en beoordeelden. Deze firewall tegen Big Pharma heeft lange tijd redelijk goed gefunctioneerd. Uiteindelijk bleek hij echter niet bestand tegen de corrumperende invloed van de farmaceutische industrie met zijn diepe zakken. Wie een carrière nastreefde in biomedische wetenschap, merkte in de jaren tachtig dat dit zonder warme banden met Big Pharma niet meer mogelijk was. Patiëntenverenigingen, beroepsverenigingen, symposia en congressen, wetenschappelijke tijdschriften en collegezalen kwamen via wetenschappers met verstrengelde belangen onder controle van Big Pharma. En op die manier kreeg de industrie het uiteindelijk voor het zeggen in de advieslichamen van de overheid en de registratieautoriteiten.
Mexicaanse griep
Tegenwerking van enige betekenis ondervond Big Pharma daarbij niet. Bevangen door een neoliberale en globalistische ideologie, juichten de grote politieke partijen en vooral D66 en VVD de ontwikkelingen juist toe. In 2009, tijdens de Mexicaanse griep, bleek hoe machtig Big Pharma was geworden. Belangenverstrengelde wetenschappers als Ab Osterhaus, die toen bij Erasmus Universiteit de scepter zwaaide over de virologische vakgroep, luidde de alarmbel over het nieuwe virus, ook al was duidelijk dat het virus opmerkelijk mild was. Hij overreedde de Nederlandse overheid massaal vaccins in te kopen en de bevolking in te enten met een vaccin dat nog niet goed was onderzocht.
Zembla zond in 2010 een documentaire uit die duidelijk maakte hoe de vork aan de steel zat. Kijkers konden zien hoe Osterhaus en zijn collega’s na het eerste ziektegeval in Nederland verheugd het glas hieven. De documentaire liet ook zien hoe Osterhaus, na een SMS-je dat de bestelling van een partij vaccins bevestigde, een vreugdedansje maakte. Osterhaus en enkele van zijn collega’s hadden belangen in de vaccinindustrie.
Al snel kwam aan het licht wat er gebeurt als je onvolledig onderzochte vaccins toedient aan de bevolking. Tientallen jonge mensen ontwikkelden narcolepsie, een afwijking waarbij van het ene moment op het andere de slaap kan intreden en een normaal leven onmogelijk wordt.
De uitzending van Zembla plus de gevallen van narcolepsie leidden tot Kamervragen van PvdA-politica Khadija Arib. Journalisten stonden stil bij de aanpak van de Mexicaanse griep en plaatsten kanttekeningen bij de massavaccinaties. De publieke opinie sloeg om. Osterhaus moest het veld ruimen en na een decennium van procederen kregen sommige vaccinatieslachtoffers een schadevergoeding. Tot bezinning leidde de affaire echter niet. De corrumperende tentakels van Big Pharma drongen zich alleen nog maar verder door in het weke vlees van de Nederlandse instituties.
Corona
Voor wie tijdens de Mexicaanse griep had opgelet, was de coronapandemie een herhaling van zetten. Met dien verstande dat Big Pharma had bijgeleerd. Via organisaties als het Trusted News Initiative en geholpen door psy-op-specalisten van veiligheidsdiensten blokkeerde de industrie in 2020 kritische stemmen in de oude en de nieuwe media. Big Pharma schoof een zorgvuldig geïnstrueerde colonne van belangenverstrengelde wetenschappers naar voren, die in de media, het parlement, de ministeries en de registratieautoriteiten een valse wetenschappelijke consensus uitstraalde. En daarna kon misschien wel de meest lucratieve marketingcampagne in de geschiedenis van de farmaceutische industrie van start gaan.
De politici, die niets wilden horen van bijwerkingen, vonden het prima. De rechtelijke macht die artsen veroordeelde, QR-codes en lockdowns goedkeurden, ging gedwee mee. Over de gezondheidsminister die mRNA-vaccins vergeleek met frikandellen zullen we het maar niet hebben. Ze beseften niet – en beseffen nog steeds niet – hoe bedreven Big Pharma is in het manipuleren van de publieke opinie en de wetenschap. Ze kunnen zich geen voorstelling maken van het vernuft waarmee Big Pharma (net als Big Finance, Big Food en al die andere globalistische conglomeraten) hen een rad voor ogen draait. En dus lieten ze zich gebruiken als een marionet. Ze verrieden de mensen voor wiens belangen ze hadden moeten opkomen.
Nu is het land zwaar beschadigd. Dat het niet volledig is vernietigd, is te danken aan het coronavirus zelf. Het muteerde tot de niet meer te stoppen omicronvariant, die in een uitzonderlijk korte tijd iedereen die nog niet besmet was vloerde. De natuur lachte Big Pharma en zijn lakeien recht in hun arrogante gezicht uit.
Nieuwe koers?
Eigenlijk zou nu moeten gebeuren wat na de Mexicaanse griep niet gebeurde. Het is tijd voor kritisch onderzoek en bezinning. De doden die de aanpak van de pandemie heeft geëist moeten hun getal krijgen – en de verantwoordelijken in politiek, de bestuurslichamen, de wetenschap, de rechterlijke macht en media moeten de consequenties van hun gedrag ondervinden. De tentakels van Big Pharma moeten worden verwijderd.
Het is uiteraard de vraag of het zover komt, ondanks de geduchte pak slaag dat de zittende macht op 22 november 2023 van het electoraat heeft gekregen. En als het gebeurt, dan is nog maar de vraag of een nationale grote schoonmaak zal volstaan om herhaling te voorkomen van het corona-Pharmageddon.
In het Europees parlement werken politici nu aan de European Health Data Space (EHDS). Op het eerste gezicht een nuttig initiatief, waardoor van alle Europese burgers alle medische gegevens worden verzameld en kunnen worden uitgewisseld. Bij nader inzien is het een Trojaans paard, dat nog meer ellende zal veroorzaken dan de despotische WHO-pandemieverdragen. Het voorstel, dat tot stand is gekomen door lobbywerk van farmaceutische bedrijven, maakt het ook mogelijk dat ‘andere organisaties’ toegang tot deze gegevens moeten krijgen – en dat landen dit niet kunnen weigeren.
Als de EHDS in zijn huidige vorm wordt overgenomen, zal Big Insurance ons binnen tien jaar dwingen een batterij aan medicijnen te slikken die ons volgens Big Pharma moeten beschermen tegen een keur van ziekten. Dan rest ons nog maar één keuze – Nexit. Laten we hopen dat tegen die tijd de schoonmaak van de hogere echelons van onze instituties is voltooid. En het neoliberale schorriemorrie voorgoed is opgehoepeld.
Als u geïnteresseerd bent in Landverraad, laten wij bij voldoende belangstelling een herdruk maken. U kunt uw interesse kenbaar maken door een e-mail te sturen aan info@hetpillenprobleem.nl onder vermelding van Herdruk Landverraad. Vergeet u niet het aantal exemplaren te noemen dat u graag zou willen bestellen.
