Opinie

Pandemie van de polarisatie

Geschreven door Wendy Mittemeijer-Ooteman

De maatschappelijke crisis groeit. Niet door het coronavirus. Die is na zo’n twee jaar nagenoeg onderdeel geworden van het meubilair. Het zijn de virulente overheden die ons nu vakkundig tegen elkaar uit spelen. Het is geen pandemie meer van het virus, nee, van “de ongevaccineerden”, waarbij de mensen elkaar moeten zien als “het gevaar”.

Het is natuurlijk fijn om als overheid een zondebok aan te wijzen. Dan kijkt niemand naar jou, maar naar de zondebok. Bovendien heeft het nog een prettig ‘neveneffect’: polarisatie zet druk, waardoor mensen zich zo sociaal onveilig voelen dat ze zich laten vaccineren. Met als bonus dat het volk een digitaal systeem helpt implementeren.

De overheid ziet deze crisis al vanaf het begin als een strijd. In eerste instantie tegen het virus, waarbij grote offers zoals lockdowns werden ingezet. Nu die strijd verloren lijkt, want het virus krijgt men niet uitgeroeid, richt de overheid zich op “de natuurlijken”. Met psychologische wapens, en angstaanjagende retoriek. De ethiek viel als eerste.

In deze ‘strijd’ is alles gerechtvaardigd. En velen hollen er massaal achteraan, omdat het hen een veilig gevoel geeft. Zelfs het vaccineren van kinderen, uitsluitend om volwassenen te beschermen, wordt bij deze heilige missie niet geschuwd. Het voordeel van offers vragen is, dat niemand zich meer afvraagt of de strijd zelf wel nodig is of was.

Bang

Natuurlijk is het geen ‘oorlog’ tussen ‘gevaccineerden’ en ‘ongevaccineerden’. Dat is slechts het toneelstuk om ons bezig te houden. Het ware gevecht speelt zich af op een ander niveau. Het is een ideologische krachtmeting, die al langer onder ons is, maar nu haar gezicht laat zien. Een wedijver over onze toekomst en hoe die gestalte krijgt.

Is dit de wereld die u voor ogen heeft? Een waarbij we doodsbang zijn voor virussen, en vooral: bang voor elkaar? Waarbij de overheid het patent op de waarheid heeft en geen respect meer heeft voor twijfel, debat, de kracht van leefstijl of natuur(lijke immuniteit)? Wilt u dat de staat uw leven bestuurt of neemt u zelf de regie?

Vrijheid

Uiteindelijk gaat het erom welke toekomst u voor ogen heeft en op welke manier u dat zou willen realiseren. Leven is iets anders dan ‘niet-doodgaan’. En vrijheid is iets anders dan ultieme controle over informatie, moraal, lichaam en veiligheid. ‘Staatscontrole’ en ‘eigen regie’ staan op gespannen voet. De strijd woedt tussen ‘kunstmatig’ en ‘natuurlijk’.

Laten we stoppen met elkaar bevechten en laten we onszelf de vraag stellen: wie drijft ons uit elkaar? En nu denkt u misschien: het virus. Maar het mooie is, een virus zaait geen haat. Een virus leeft niet eens. Belangrijker is de vraag: wie brengt ons bij elkaar? Zoek naar een opening, een brug, een lichtpunt. Zoek naar een baken, en verbindt.

En zegt u nu “zo’n vaart zal het niet lopen dametje”, dan zeg ik dat het een kwestie is van tijd. Het kost tijd om een nieuwe gezondheids-religie te laten verspreiden, met eigen goden, heiligen, volgelingen, afvalligen en dwingend zendingswerk. Met een hel en een hemel om ons te motiveren. En een wereldgrote kerk met koude digitale muren.

Volg de nieuwsbrief van OverNu. 

Over de auteur

Wendy Mittemeijer-Ooteman

Dr. Mittemeijer-Ooteman promoveerde op de wisselwerking tussen genen en medicatie en is adviseur in de farmaceutische industrie, waar ze vertegenwoordigers van farmabedrijven traint, onderzoek opzet en informatie over geneesmiddelen beoordeelt. Naar eigen zeggen 'medisch-ethisch geweten van het farmabedrijf'.