De censuurmachine verbant niet alleen dissidente wetenschappers van de sociale media, maar ook ondernemers. Het nieuwe Nederland eist dat zelfs grote ondernemers en innovators van het kaliber van Jan Hak hun mond moeten houden. Inderdaad. “U moet de groenten van Hak hebben.” Die Hak.
Jan Hak komt uit een ondernemersfamilie. Haks grootvader begon in 1925 een familiebedrijf dat zich richtte op aardappelen. Een dochter en vier zoons, waaronder Jan Hak’s vader, startten in 1956 Hak BV, misschien wel de bekendste conservenproducent van Nederland. Jan Hak, “de oudste zoon van de oudste zoon”, zat jarenlang in de directie van Hak BV en later in de raad van commissarissen, totdat de familie het bedrijf halverwege de jaren negentig van de hand deed.
Jan Hak is nog steeds actief in de voedingsindustrie, vertelt hij op een fraaie herfstdag in zijn biologische boomgaard. Hak draagt de biologische landbouw een warm hart toe, al is hij allerminst een zeloot. “Ik zeg niet dat iedereen biologisch moet gaan eten”, zegt hij. “En ik weet dat ook de biologische landbouw voor verbetering vatbaar is. Maar ik denk wel dat dit de richting is die we met de voedselproductie moeten opgaan. We moeten beter zorgen voor deze planeet. Als we dat kunnen, zorgen we ook beter voor onszelf.”
Als ondernemer heeft Hak zich altijd sterk gemaakt voor een voedselproductie die zo min mogelijk een beroep doet op gewasbeschermingsmiddelen, en voor een eindproduct dat geen problematische additieven bevat. Gedreven door hetzelfde engagement nam Hak op het internetforum LinkedIn stelling tegen de aanpak van de coronacrisis. Hoewel Hak op het forum tienduizenden volgers had, en geldt als één van de invloedrijkste captains of industry van de Nederlandse voedingsindustrie, resulteerden Hak’s kritische kanttekeningen in maart 2022 in zijn definitieve verbanning van het platform.
Misdadig
In het bericht dat LinkedIn deed besluiten dat één van de belangrijkste ondernemers in de Nederlandse agrofood geen recht van spreken meer had, opinieerde Hak dat de massavaccinaties tegen het coronavirus discutabel zijn. “Als het gaat om gezonde mensen en jongeren is het zelfs misdadig”, zegt Hak. “En zo denk ik er nog steeds over.”
Als ondernemer is Hak niet alleen actief in de voedingsindustrie, maar ook in de gezondheidssector. Toen de farmaceutische industrie in 2020 met veel tamtam de komst van de mRNA-vaccins aankondigde, ontving Hak vanuit zijn netwerk verontrustende signalen. “De mRNA-technologie die in de vaccins werd gebruikt is compleet anders dan de technologie die tot dan in vaccins is gebruikt”, vertelt. “Normaliter bevatten vaccins een verzwakt of een gedood virus, of anders fragmenten van een virus. Het immuunsysteem reageert daarop door antilichamen te produceren. Bij RNA-technologie injecteer je genetische instructies om menselijke cellen virusdeeltjes te laten produceren. We hebben het dus over een totaal ander werkingsmechanisme. Mijn bronnen vroegen zich af of je dit überhaupt nog wel een vaccin kon noemen.”
Bovendien waren de mRNA-vaccins zo snel ontwikkeld en geïntroduceerd, dat een gedegen onderzoek naar de effectiviteit en de veiligheid van de preparaten achterwege was gebleven. “Ik kan er met mijn verstand nog steeds niet bij dat de EMA heeft toegestaan dat deze experimentele middelen op de markt konden komen”, zegt Hak. “Het was vanaf het allereerste begin duidelijk dat de potentiële risico’s voor de volksgezondheid enorm waren.”
De Europese medicijnautoriteit liet vanaf 2020 de mRNA-Covidvaccins ‘onder voorwaarden’ op de markt komen. Volgens de EMA verkeerde Europa door het coronavirus in groot gevaar en waren er geen alternatieve middelen om het virus te bestrijden. Anno 2022 is de autoriteit nog steeds dezelfde mening toegedaan.
Hak heeft een donkerbruin vermoeden dat de fabrikanten van de mRNA-preparaten er door kundig lobbywerk in zijn geslaagd om de alternatieve behandelingen onder het tapijt te vegen of af te serveren als niet-effectief. Protocollen met combinaties van beproefde en goedkope middelen als ivermectine, hydroxychloroquine, ambroxol, vitamine C en zink ambroxol kwamen in een kwaad daglicht te staan, ondanks de positieve ervaringen van artsen. Daardoor creëerde de industrie een situatie waarin hun nauwelijks geteste preparaten aan miljoenen mensen konden worden toegediend.
De Nederlandse overheid vervolgt de artsen die het verbod op alternatieve behandelingen negeerden omdat ze patiënten in een vroeg stadium van hun infectie wilden behoeden voor ziekenhuisopname en de IC. “Toch zijn de praktijkervaringen met deze protocollen positief”, zegt Hak. “Je hoort me niet zeggen dat ze de kans op ziekenhuisopname reduceren tot nul, maar volgens mijn bronnen gebeurt het zelden dat iemand die bijtijds behandeld wordt, afglijdt tot een het stadium waar ziekenhuisopname noodzakelijk is.”
Grenzeloze arrogantie
Een groeiende groep Nederlanders gelooft ondertussen dat het uitrollen van experimentele vaccins, de invoering van een coronapaspoort en het uitschakelen van alternatieve middelen het gevolg zijn van samenzweringen. De vingers wijzen vooral naar het World Economic Forum, dat door het massaal toedienen van schadelijke injecties de bevolking zouden willen reduceren.
Dat is een theorie waaraan Hak geen geloof hecht. “Bij het WEF zitten een heleboel goedwillende mensen, die met elkaar praten over wat zij zien als grote problemen. Het WEF is geen ontmoetingsplaats voor kwaadaardige elites die stiekem een dictatuur willen invoeren. Ik ben wel bang dat de oplossingen die uit het WEF komen, zoals de digitale identiteit, in een later stadium tegen ons gebruikt kunnen gaan worden.”
Daarbij komt nog dat het WEF ook individuen binnenhaalt met discutabele ideeën, zegt Hak. Een voorbeeld is Yuval Noah Harari, een filosoof, atheïst en transhumanist die in zijn boeken speculeert over een nabije toekomst waarin mensen technologie niet allen gebruiken om hun omgeving te veranderen maar zichzelf gaan verbeteren. Door het manipuleren van menselijke genen en vooral door het inbrengen van digitale technologie in het menselijk lichaam zouden mensen goddelijke vermogens krijgen, hoopt Harari. “Volgens Harari kan en mag de wetenschap alles”, verzucht Hak, die het gedachtengoed van Harari vindt getuigen van een ‘grenzeloze arrogantie’.
De arrogantie van Harari is typerend voor dit tijdvak en onze elites. Het is die arrogantie waardoor de autoriteiten in 2020 besloten dat ze met een experimentele en halfbegrepen technologie het coronavirus konden bestrijden. En hoewel dat virus volgens de officiële schattingen meer dan zes miljoen doden heeft veroorzaakt, vonden Amerikaanse virologen het geen enkel probleem om het pathogeen in hun laboratorium met genetisch knip- en plakwerk te veranderen in een jet Bostonvirus dat 80 procent van hun vermenselijkte proefdieren om zeep hielp.
“Het is beangstigend dat dit allemaal zomaar kan”, zegt Hak. “Ongetwijfeld is de kans dat zo’n virus ontsnapt klein. Ongetwijfeld is het Amerikaans laboratorium waarin het Bostonvirus is gecreëerd veiliger dan het lab in Wuhan, waar het originele virus is gemaakt en waaruit het is ontsnapt. Maar dan nog moet je zulke experimenten niet doen. Waarom laten we de genetische codes van de natuur niet met rust?” De arrogantie waarmee de mens knoeit met de levende natuur zal ons lelijk gaan opbreken, vreest Hak.
Domheid
Arrogantie is niet de enige reden van de ramkoers van de Westerse samenleving. Een net zo belangrijke factor is de domheid van de elites die in de politiek, de overheidslichamen en andere belangrijke instituties de overhand hebben. “De elites zien niet wat er aan de hand is”, zegt Hak. “Ze kunnen het niet of ze willen het niet. Daarom zijn ze niet in staat om de ontwikkelingen om te buigen.”
De verdomming van de bestuurslaag is een gevolg van de verwording van het democratische systeem, vindt Hak “Kijk maar naar de samenstelling van de Tweede Kamer”, zegt Hak. “Er zit vrijwel geen ondernemer in. Het parlement bestaat, enkele uitzonderingen als Peter Omtzigt daargelaten, bijna uitsluitend uit carrièrepolitici. Dit zijn mensen die nauwelijks nog weten wat er leeft in de samenleving en uitsluitend elkaar als referentiepunt hebben. Deze mensen zijn losgezongen van de realiteit.”
Politici zijn niet meer in staat om Nederland een beter land te maken, maar zijn vooral bezig met zichzelf en de ideologie van hun partij. Zulke politici laten zich makkelijk bespelen door machtige bedrijven, activistische organisaties en filantropen met een agenda. Als de politiek op zo’n manier degradeert, is het niet verwonderlijk als tijdens een pandemie politici en maatschappelijke instituties veranderen in pionnen van de farmaceutische industrie. Doof voor de waarschuwende geluiden van kritische wetenschappers en blind voor het leed van de vaccinatieslachtoffers, hebben de elites de coronapandemie laten ontaarden in de grootste farmacologische ramp uit de geschiedenis.
Opeenvolgende crises
De coronapandemie is niet de enige crisis waarmee het Westen worstelt. “In de voorbije jaren hebben de crises zich in een hoog tempo achter elkaar aangediend”, zegt Hak. “Ze laten zien dat het systeem niet meer functioneert en niet meer in staat is goede beslissingen te nemen.”
Eén van die crises is de mislukte energietransitie. De EU schrijft die graag toe aan de oorlog in de Oekraïne, maar in 2013 was al duidelijk dat Nederland door het afbouwen van de nationale gaswinning in problemen zou gaan komen.
“Als de stijging van de energieprijzen doorzet, zitten straks miljoenen Nederlanders in de kou”, zegt Hak. “Nu piept en kraakt de samenleving, maar de grootste klap komt pas in het voorjaar van 2023, als de reserves op zijn.” De gevolgen voor de Nederlandse economie van een tekort aan gas zijn kolossaal. De ‘hernieuwbare’ energiebronnen als wind en zon leveren slechts enkele procenten van de energie die Nederland nodig heeft, alle retoriek van de politiek en de overheid ten spijt. “Zonder voldoende betaalbaar gas zijn nu al energie-intensieve sectoren in grote problemen”, zegt Hak. “Nu al leggen bakkers en conservenproducenten de productie stil en gaan kassen uit productie. Straks stoppen er nog meer bedrijven mee. En dan?”
Het schrijnende van de komende economische ontwrichting is dat er volop gas in de Nederlandse bodem zit. Grofweg consumeren Nederlandse bedrijven en huishoudens ongeveer 40 miljard kuub aardgas per jaar. Nog geen tien jaar geleden produceerde Nederland die hoeveelheid gas, maar inmiddels is die productie gehalveerd. “Van die 20 miljard kuub die we nog produceren, verkopen we bijna 18 miljard aan het buitenland, vooral aan België en Duitsland”, zegt Hak. “De contracten zijn geheim, maar waarschijnlijk verkopen we het gas voor een schijntje. De gasprijs in België is bijna de helft lager dan in Nederland.”
Een adequate overheid zou onder deze omstandigheden de contracten openbreken, en zo de eigen bevolking ellende besparen. Zo’n overheid zou ook de productie van aardgas opvoeren om grote schade aan de economie te voorkomen en de bevolking in de winter een verwarmd huis geven.
Een belangrijke reden van de terughoudendheid van de Nederlandse overheid om de productie van aardgas op te voeren is de paniek rond de klimaatverandering. “Kooldioxide zou volgens de rapporten waarop de overheid zich baseert opwarming van de aarde veroorzaken”, zegt Hak. “Maar als je nagaat waarop die rapporten nu precies zijn gebaseerd, dan ontdek je dat de wetenschappelijke onderbouwing weinig om het lijf heeft. Je kunt vragen stellen bij de metingen waaruit zou blijken dat de temperatuur toeneemt, en nog meer vragen bij de vermeende stijging van de zeespiegel. Het is ongelofelijk dat onze overheid op basis van zulke zwakke argumenten heeft besloten dat de gaskraan dicht moet.”
Met zijn wortels in de agro- en foodsector snapt Hak sowieso niet waar de angst voor kooldioxide vandaan komt. “Planten nemen kooldioxide op en gebruiken het om te groeien”, zegt hij. “In kassen verhogen we soms de concentratie kooldioxide in de atmosfeer om de productie te verhogen. De afgelopen decennia is toename van de productiviteit van een gewas als aardappels waarschijnlijk voor deel veroorzaakt door de toename van de hoeveelheid kooldioxide in de atmosfeer. Als je een beetje elementaire kennis van kooldioxide en biologische kringlopen hebt, snap je dat het klimaat- en kooldioxideverhaal niet klopt.”
De elites, aangestuurd door activisten en alarmistische rapporten, hebben desondanks de fossiele sector afgebouwd. Overtuigd van hun gelijk hebben ze de openbare discussie over de zin, haalbaarheid en consequenties van die keuze vrijwel onmogelijk gemaakt. ‘Klimaatsceptici’ wacht eenzelfde lot als wie twijfelt over de veiligheid van de vaccins, of wie zich afvraagt of het intensiveren van een militair conflict met Rusland wel verstandig is. Of het nu gaat om de aanpak van de pandemie, de energietransitie, migratie, klimaatverandering of de escalerende oorlog in Oekraïne, op steeds meer terreinen staat de samenleving buiten spel. Kleine invloedrijke groepen bespelen met steeds meer succes een falend politiek systeem, dat met steeds minder scrupules kritische stemmen tot zwijgen brengt.
Openbaring
De gevolgen van de door domheid en arrogantie ingegeven beslissingen, zullen binnenkort zichtbaar worden, vreest Hak. “Ik ben pessimistisch over de nabije toekomst. Ik denk dat we een moeilijke tijd tegemoet gaan.” Hak, die zelf een Christelijke levensovertuiging is toegedaan, ziet een parallel tussen de periode die we nu zijn ingegaan en het Bijbelboek Openbaring, dat vertelt over het einde der tijden en de Apocalyps.
“In de eerste hoofdstukken van Openbaring staan passages die naadloos passen in dit tijdvak”, zegt Hak. “Ik heb Openbaring altijd gelezen als een waarschuwing voor wat de mensheid over zichzelf afroept als we onszelf wijsmaken dat we God zijn en het contact met alles wat mooi, goed en waar is kwijtraken.”
Hetzelfde Bijbelboek geeft Hak echter ook hoop. “Openbaring gaat niet alleen over vernietiging. Het Bijbelboek vertelt ook dat als alles verloren lijkt, de mensheid hulp zal krijgen.” Wanneer dat gaat gebeuren, weet Hak niet. Aan concrete toekomstvoorspellingen waagt hij zich niet. “Ik weet alleen dat het moment waarop het zal gebeuren steeds dichterbij komt.”
